22 آذر 1404
⭕️پایان زمان شرکت در بیست و ششمین مسابقه پیامکی هفتگی
♨️ضمن تشکر از مهندسان بزرگواری که در مسابقه فوق شرکت کردند، به استحضار میرساند پاسخ صحیح گزینه ۲ میباشد.
💢به اطلاع میرساند ۸۰٪ از شرکت کنندگان به این سوال پاسخ صحیح دادند.
🔴حداکثر دمای آب گرم مصرفی لوازم بهداشتی در نقطه خروج آب از شیر
⭕️در طراحی و اجرای سیستم آب گرم مصرفی ساختمانها، یکی از مهمترین ملاحظات، کنترل دمای آب در محل مصرف با هدف تأمین ایمنی، بهداشت و آسایش بهرهبرداران است. تفاوت نوع کاربری فضاها و میزان تماس مستقیم بدن با آب، باعث میشود حداکثر دمای مجاز آب گرم مصرفی در لوازم بهداشتی مختلف، یکسان نباشد.
💢بر همین اساس، در فضاهایی مانند دوش، وان و روشویی که تماس مستقیم و بعضاً طولانیمدت بدن با آب وجود دارد، دمای آب گرم باید در محدودهای ایمن و کنترلشده قرار گیرد تا از بروز سوختگی و آسیبهای حرارتی جلوگیری شود. این الزام بهویژه در ساختمانهای مسکونی که گروههای حساس نظیر کودکان و سالمندان در آن حضور دارند، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
♨️در مقابل، سینک آشپزخانه به دلیل نوع کاربری خاص خود که عمدتاً شامل شستوشوی ظروف، چربیزدایی و امور نظافتی است و تماس مستقیم بدن با آب در آن محدودتر و قابلکنترلتر میباشد، میتواند آب گرم با دمای بالاتری نسبت به سایر لوازم بهداشتی دریافت کند. این موضوع یک اصل شناختهشده در طراحی تأسیسات بهداشتی ساختمان به شمار میرود.
♨️مطابق الزامات مبحث شانزدهم مقررات ملی ساختمان (تأسیسات بهداشتی)، دمای آب گرم مصرفی در محل استفاده باید بهگونهای تنظیم شود که ضمن پاسخگویی به نیاز بهرهبردار، از ایجاد خطرات احتمالی جلوگیری کند. در همین راستا، برای تجهیزات بهداشتی با تماس مستقیم بدن، محدودیتهای سختگیرانهتری نسبت به سینک آشپزخانه در نظر گرفته شده است و استفاده از روشهای کنترلی مناسب برای تنظیم دمای آب الزامی است.
♨️از سوی دیگر، بر اساس ماده ۳۳ قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، طراحی، اجرا و نظارت بر سیستمهای تأسیساتی ساختمان باید کاملاً منطبق بر مقررات ملی ساختمان و با رعایت اصول ایمنی و سلامت بهرهبرداران انجام شود. در این چارچوب، مهندسان تأسیسات موظفاند با پیشبینی تمهیداتی نظیر تنظیم صحیح دمای آب گرم مصرفی و بهکارگیری تجهیزات کنترلی مناسب، از بروز مخاطرات ناشی از دمای نامناسب آب جلوگیری کنند.
♦️رعایت این الزامات فنی و قانونی، علاوه بر ارتقای سطح ایمنی ساختمانها، نقش مؤثری در بهبود کیفیت بهرهبرداری و افزایش آگاهی عمومی نسبت به اصول صحیح طراحی و اجرای تأسیسات بهداشتی ایفا میکند.